Büyümek

Büyümek gerçekten nasıl bir şey, nasıl bir his ? P. Coelho " çocukken her şeyin sahibi olmak için büyümek isterdik. Büyüdük şimdi her şeyden uzak olmak için hep çocuk kalmak istiyoruz. " bu sözüyle sanki çoğu şeyi açıklıyor gibi. Büyüyüp elde ettiklerimiz, sahip olmak için çabaladığımız her şey bir enkaza dönüşüyor adeta. Altında kalmamak için verdiğimiz mücadelelerde cabası. Büyümekten ziyade sanki kendimizi ispatlama çabasıda diyebiliriz. Kendimizi kendimize ya da etrafımızda ki insanlara ispatlama gereğinde bulunmamız bize kısa süreli hazlar yaşatıp sonrasında yetersizlik hissiyatına dönüşüyor teker teker. Bizi boğuyor , içten içe kemiriyor. Yapılan her iyi şeyin , kazanılan her başarının bir vadesi var, bu vadeyi doldurduğumuzda işte kendimizi yarattığımız literatürden silmemek adına sil baştan çaba harcıyoruz. Bir kez daha, bir kez daha derken bu döngü bitmek bilmiyor. Yoruyor bizi, hırpalıyor,kahrediyor. Oysa ki similasyonda değiliz, gerçek benliğimize odaklanmamız için bize engel olan tek şey yine kendimiziz. Her şeyi elde etmek için verdiğimiz mücadeleyi çocuk ruhumuzu kaybetmemek içinde uğraşmalı ve asıl bize ilgi göstererek bu kutudan çıkmalıyız. Yapacaklarımızı yapıp olmasından fazla umursamamalıyız. Büyürken çocuk ruhumuzu da unutmadan yolumuza devam etmeliyiz. Peki ya sizce ?