Kendi dengeni bulmaya çalışmak, aramak aramak ama asla bulamamak...
Bazı düşünceler insanı intihara bile sürükler. Kafaya çok takmak içinden çıkılamayan dipsiz bir kuyudan farksız. Sen farkındalığını yaratarak onun dipsiz kuyu olduğunu görmelisin, o dipsiz kuyuya gerçekten girip çıkamamak mı istiyorsun bunu düşünmelisin önce. Hayır asla demiyorum ki hiç dipleri görmeyeceğiz yaşamadan hep zirvede olacağız. Göreceğiz, iliklerimize kadar hissedeceğiz her duyguyu iyisiyle kötüsüyle, sahipleneceğiz bunları affederek kendimizi yıpratmadan yapmalıyız bunları işte kendimizi affetmeden, kendimizle savaşarak yola devam etmeye her kalkıştığımızda ise o dipsiz kuyuya düşmekten başka çaremiz kalmayacak. Bu musun sen, güçsüz aciz bu musun cidden ? Evet güçsüzde olucaksın, acizde olucaksın önemli olan oralarda çok oyalanmadan kendini bulmak dengeyi koruyarak yola devam edebilmek. Seni günden güne zehirleyen o karışık sarmaşık düşüncelerini kesip attığında ki rahatlamayı o dengeyi buluşunu bir kez farkedersen eğer gerisi kendiliğinden gelecektir. Unutma içinde umut var ve her güzel şey sana çekilecek. Kendini keşfedebildiğin her gün her an dengelenmeye daha çok yaklaşacaksın.
Σχόλια