Olanı Olduğu Gibi Kabul Et !

Her gün yeni bir şey öğreniyoruz hayattan. Her gözümüzü yeni güne açtığımızda, her gözümüzü biten bir güne kapattığımız da yavaş yavaş içimize işliyor aslında tüm duygular, yeni kararlar, yeni düşünceler… Bugün gözlerimi açıp tavana baktığımda görmüş olduğum rüyanın da etkisiyle belki de fark ettim bir şeyleri yeniden. Bildiğim ama bilmezden geldiğim ne varsa o uyur ruh halimden beni uyandırdı adeta. İnsanların yaşadığı, onlara ağır gelen durumların içinde her şeyi kendimde arayamazdım, her suçu kendimde bulamazdım. Yaşadıkları bir şeyler var ve o yaşadıkları şey benimle ilgili değil, benden ayrıca yaşadığı hayatında başına gelenler ve onun vermeye çalıştığı bir mücadelesi var. O öyle savaşırken benim bu savaşı üzerime alınmam onun birde benimle mücadele etmesine neden olurken benim bunu yapmaya hakkım yok ki, bunu kimsenin kimseye yapmaya hakkı yok. Eğer karşı tarafla iletişim yolu işe yaramıyor ve o şeyi içinde yaşamayı ya da belki de kendince yöntemleri varsa onu olması gereken haliyle kabullenmek ve bırakmak gerekiyor. O kişi hazır olduğunda ya da yapabileceğini düşündüğünde seninle iletişime geçebilir. Bırakalım da buna karşı taraf karar versin. Çünkü aksini kabullenmediğimizde olayı kendimize çevirip şiddetlendiriyoruz. Öyle gereksiz, öyle lüzumsuz ki bu yaptığımız. Derinlerine bakmamız, bilinmeyeni görmemiz gerekiyor. Bu zamana kadar yaşadıkları, hayatından gelip geçen duygular, aile problemleri her şey bir çığ gibi büyüyerek belki de ayaklarına dolanıyor. O kurtulmaya, düşünmemeye çalıştıkça belki de her şey tekrar başa sarıyor. Belki de yaralarımızı ancak kendimiz sarabiliriz, yaralarımızı ancak biz öpebiliriz. İnsan en iyi kendini bilir, bir başkasına ne kadar anlatsa da o yarayı deşmekten başka bir işe yaramıyordur belki de ve bu yüzden kendini korumak için kabuğuna çekilmeyi tercih etmiştir. Bu yüzden hiç kimse, kimse için kabuğunu kırmak zorunda değil. Bu hayatta zaten neden mutsuz oluyoruz biliyor musunuz ? Beklentilerimiz yüzünden, başkalarını kalıplara sokmaya çalışmaktan, istediğimizin istediğimiz versiyona dönüşmesini sağlamaya çalışmaktan, olanı olduğu gibi kabul etmememizden… Biz ne zaman olanı olduğu gibi kabul edersek en başta da kendimizi olduğumuz gibi kabul edersek işte o zaman huzuru da , mutluluğu da iliklerimize kadar hissedeceğiz.